herb Dorzyn

Inna nazwa: Darzyn, Darsen, Darsen-Ciemiński, Daisen, Dorzyński, Lew odmienny

Blazon: Herb występował w co najmniej trzech wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

herb Dorzyn I

Inna nazwa: Darzyn I, Darsen, Darsen-Ciemiński, Daisen, Dorzyn, Dorzyński, Lew odmienny

Blazon: Na tarczy dzielonej w skos lewy, w polu górnym, czerwonym, pół lwa wspiętego, pole dolne zielone. Klejnot: księżyc złoty z twarzą (oko w lewo), nad nim trzy gwiazdy (po jednej na rogach, jedna niżej pośrodku). Labry: czerwono-zielone, podbite złotem.

herb Dorzyn Ia

Inna nazwa: Darzyn Ia, Dorzyn, Darsen

Blazon: Na tarczy dzielonej w skos lewy, w polu górnym, czerwonym, pół lwa wspiętego, pole dolne zielone. W klejnocie księżyc bez twarzy, nad którym trzy gwiazdy w słup.

herb Dorzyn Ib

Inna nazwa: Darzyn Ib, Darsen, Daisen

Blazon: Lew jest cały, na obu polach, klejnot nad hełmem bez korony, księżyc srebrny, gwiazda środkowa wyżej niż skrajne. Labry zielone, podbite srebrem.

Kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Lew.

Najwcześniejsze wzmianki: Wariant I pojawia się na mapie Pomorza Lubinusa z 1618 roku. Wymieniają go herbarze Pommersches Wappenbuch Bagmihla (warianty I i Ib). Wariant I pojawia się też w Nowym Siebmacherze. Herb wymieniany przez Ostrowskiego (warianty I i Ia, bez labrów).

Rodzina Dorzyn: Drobna rodzina szlachecka z ziemi lęborskiej i bytowskiej. Nazwisko wzięła od starosłowiańskiego słowa, którego współczesny odpowiednik to dziarski. Pierwsza wzmianka z 1559 roku (Greger Dorse, Bartos i Peter Dorisch, Matzke Dorsigk, Jürgen Dorsick). Kolejne wzmianki z 1576 roku (Dorsik), z 1603 roku (Matz Darseke, Hans Darsick), z 1607 roku (Martin i Simon Darseken, Hans Darsick), z 1621 roku (Michell Darsketens). Brak tego nazwiska w kolejnych spisach szlachty z lat 1658, 1688, ale występuje ono jako przydomek, albo drugi człon nazwiska Ciemiński, Studziński i Rekowski. W latach 1751 i 1752 wymieniani są Darzyn-Ciemińscy. Samo Darzyn, pisane jako Darsen, notuje się od XVI wieku. Wzmianki pochodzą z lat 1568 (Peter, George von Darsen), z lat 1575, 1601, 1605, 1608, 1618, 1621 (von Darsen), z 1658 roku (Jakob, Lorenz, Bartollo Darsen, zapisane w domukencie verstehen nur polnisch - rozumieją tylko polski). Wedle Ledebura rodzina posiadała dobra jeszcze w 1701 rkou, chociaż spis w 1688 roku ich nie wymienia.

Herbowni: Darzyn (Daisen, Darseck, Darseke, Darseketens, Darsen, Darsick, Dariscke, Darssen, Darzek, Darzen, Darzyk, Dażen, Dorse, Dorich, Dorsick, Dorsigk, Dorzik, Dorzin, Dorzyn, Dorzyński, błędnie Darzyński). Rodzina używała też przydomków Ciemiński, Studziński i Rekowski.

Darzynowie-Ciemińscy mieli używać herbu Ciemiński III. Zwraca uwagę fakt, że godło tego herbu jest klejnotem herbu Dorzyn Ia.

Odmiany herbu:

herb Ciemiński III

Inna nazwa: Cimiński, Darzyn-Ciemiński, Darsen-Ciemiński, Darzyn II, Księżyc odmienny

Blazon: Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu błękitnym półksiężyc złoty, nad którym trzy takież gwiazdy w słup (najwyższa ośmiopromienna). Bezpośrednio nad tarczą korona, z której Klejnot: trzy pióra strusie. Labry: brak.

Kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Księżyc.

Najwcześniejsze wzmianki: Zachowało się przedstawienie tego herbu z ambony w kościele w Borzyszkowach z 1738 roku. Używała go rodzina Ciemińskich, prawdopodobnie z przydomkiem Darzyn (Dorzyn, Darsen).

Herbowni: Ciemiński (Cimiński). Prawdopodobnie z przydomkiem Darzyn (Dorzyn, Darsen).


Żródła:

herb Dorzyn w "WikipediA"